ყოველი მზერა მისი, ჩემდამი მომართული,
სიხარულია ჩემთვის, ღმერთისგან მონათლული.
და გაღიმება ოდნავ, ნეტარებაა თითქოს,
ეს სიყვარული მე ხომ ისევ ბოროტად მიხმობს.
ყოველი დილა ჩემთვის, იწყება ლოცვით მისთვის,
მისი ნათელი მზერა, სხვა ცხოვრებაა ჩემთვის,
და ნეტარება ღამის, ჩემ ოცნებებში ფრენა,
მე ღამე ისევ მაწვის და მაქვს მთვარისგან ღრენა.
და დავასრულებ როდის? არც მინდა ფიქრი ამის,
ეს სიყვარული მოდის და ქართან ერთად მოჰქრის,
მე ველოდები ჩუმად, რომ არ დავაფრთხო გზაში,
და ჟრუანტელი ტანში, ეხლა მე ვდგევარ ქარში.